HOE ONTSTAAT EEN ALLERGIE?
Het is toch opmerkelijk dat sommige mensen zo sterk reageren op voedingsmiddelen, pollen of dierenharen, terwijl anderen er totaal geen last van hebben?
Wat is hier aan de hand?
Terwijl de reguliere geneeskunde in het duister tast, blijken allergenen eigenlijk sporen te zijn van traumatische ervaringen.
Deze sporen fungeren als alarmsignalen en brengen ons organisme weer in de stress van oude trauma’s. De daaropvolgende reactie van het lichaam noemen we een allergie.
Toen Keesje vijf jaar oud was, voltrok zich een tragedie.
Zijn moeder was alleen thuis met hem toen ze plotseling iets scherps in haar oog kreeg.
Ze raakte volledig van streek en haastte zich naar het ziekenhuis nadat ze Keesje had achtergelaten bij een vriendelijke buurman.
De buurman troostte de angstig snikkende jongen en gaf hem een appeltje.
Toen zijn moeder enkele uren later terugkwam, leek de hele gebeurtenis vergeten. Maar vanaf dat moment leed Keesje aan een ernstige appelallergie: zelfs bij het kleinste stukje appel zwollen zijn slijmvliezen op en werd ademen moeilijk. De appel was een trigger geworden voor heftige lichamelijke reacties. Als je moeder dus plots verdwijnt en je in radeloze paniek een appel eet, wordt een appel een deel van je trauma hologram. Deze appel wordt dan een spoor, een trigger, dat ons organisme ogenblikkelijk waarschuwt voor een levensgevaarlijke situatie met directe reactie tot gevolg.
Het is duidelijk dat geassocieerde kleuren, geuren, smaken, geluiden , tastindrukken die samen met het trauma geregistreerd worden, zo ineens tot sporen worden. We zijn niet overgevoelig aan de (vaak onschuldige) substantie, maar aan de dodelijke associatie.
Als we kijken vanuit dit perspectief dan kan zowat alles een trigger worden van plots sterke lichamelijke reacties. Pollen, kattenharen, scampi, appels maar ook zonnestralen, bepaalde muziek, kou zweet parfums, als het maar samen geregistreerd word met een traumaschok.
Reageert iemand bijvoorbeeld allergisch op pinda s, eieren of aardbeien, dan heeft betrokkenen deze voedingstof hoogstwaarschijnlijk gegeten op het moment van een conflict schok.
Allergenen zijn dus elementen van uiterst traumatische situaties die wij ooit meemaakten en waar we in ons brein een trauma hologram van registreerden.
De sleutel ligt steeds in het zich bewust worden van de oorspronkelijke traumaschok.
In mijn praktijk ontmoette ik Laura, een sterke en liefdevolle vrouw die door een turbulente periode ging. Haar huwelijk was geëindigd in een verhitte vechtscheiding, waarbij alimentatie en voogdijkwesties constant bronnen van conflicten waren. De sfeer tussen haar en haar ex was giftig, vol bitterheid en ruzie. Ze konden elkaar nauwelijks verdragen, laat staan communiceren.
Laura voelde zich gevangen in een web van stress en emoties. Ze verlangde naar rust en vrede, vooral voor het welzijn van hun zoontje. Ze kwam naar me toe op zoek naar hulp, en we begonnen onze reis samen.
Met behulp van kinesiologie werkten we aan het transformeren van de innerlijke stress en spanning die Laura ervoer. Door middel van stress te transformeren naar een staat van vrede, begon ze langzaam maar zeker de last van haar emoties los te laten. Ze begon innerlijke rust te vinden te midden van de chaos om haar heen.
Na verloop van tijd begon er iets opmerkelijks te gebeuren. Laura begon haar ex op een andere manier te bekijken. Ze zag hem niet langer als een vijand, maar eerder als een persoon met wie ze ooit lief en leed deelde. De haat en woede maakten plaats voor begrip en mededogen.
Op een dag, toen ze zich sterk genoeg voelde, nam Laura een grote stap.
Ze nodigde haar ex uit voor een informeel etentje, en tot haar verbazing stemde hij ermee in. Samen met hun zoontje zaten ze aan tafel, omringd door een sfeer van vrede en acceptatie. Er waren geen woorden nodig om de verandering te voelen die had plaatsgevonden.
Vanaf dat moment begonnen Laura en haar ex op een heel andere manier met elkaar om te gaan. Ze konden nu praten zonder te schreeuwen, en beslissingen nemen zonder ruzie te maken. Hun zoontje zag zijn ouders niet langer als vijanden, maar als mensen die van elkaar hielden, maar gewoon niet meer samen konden zijn.
Door kinesiologie kon Laura de stress en spanning in haar leven transformeren en een pad vinden naar vrede en verzoening. Het verhaal van Laura laat zien dat zelfs de meest vastgelopen situaties kunnen worden getransformeerd door liefde, begrip en innerlijke groei.